مجاهد عبد الکریم

زندگینامه استاد مجاهد عبد الکریم یا بنیامین فارمر (آمریکا / مسیحی)

شیخ مجاهدعبدالکریم(بنیامین فارمر، متولد 26 دسامبر سال 1944) یک شهروند آمریکایی-آفریقایی تبار است که مستبصر شده است. او بیشتر به  علت مشارکت و «رهبری» در توافق نامه صلح “واتز گانگ تروس” که در26 آوریل سال 1992 بین  چهار گروه مبارزه قدرتمند (یعنی واتز هسیندا ویلج بلادس ، گرَپ استریت واتز کریپس ، بونتی هانتز واتز بلادس و پی جی واتز کریپس) ، مشهور است. او امام جماعت و موسس مسجد الرسول (صلی الله علیه وآله)در واتز و همچنین رهبر جنبش امام مهدی (علیه السلام) نیز است.

فعالیت های مهم زندگانی در یک نگاه:

مشارکت درحزب بلک پنتر(1967-1970)

نقل مکان به “واتزِ” در “لس آنجلس” و تغییر مذهب از مسیحیت به مذهب سنی(1970-1980)

ساخت و امامت مسجد الرسول (صلی الله علیه وآله) (از سال 1980 تا زمان حال)

تغییر مذهب از سنی به شیعه(1982-1983)

سفر به ایران برای تحصیلات دینی(1983-1990)

پیمان صلح بین گروه های « بلادس و گریپس» شهر واتز ( از 26 آوریل سال 1992 تا زمان حال)

وی همچنین تا به حال بخاطر فعالیت های منحصر به فرد در مسجد الرسول (صلی الله علیه وآله) مورد تقدیر قرار گرفته و جوایز ویژه ای توسط موسسات معتبر دنیا دریافت کرده است.

سال های آغازین زندگی

مجاهدعبدالکریم(بنجامین فارمر) در شهر والدو در آرکانزاس در سال 1944 متولد شد. زمانی که او کودک بود خانواده او از جنوب روستا به شمال روستا یعنی از دریاچه میشیگان به منطقه ماسکیگن هایتس، میشیگان نقل مکان کردند. پدر او بنجامین فارمر(بزرگ) بازنشستۀ ارتش بود و در کارخانه به عنوان کارگر کار می کرد. مادر او، لدورا جکسون، خانه دار بود و مسئولیت نگهداری از 13 خواهر و برادر   او را بر عهده داشت. کودکی خود را در خانواده بسیار فقیر سپری شد  و در سن نه سالگی او یک «کودک واکس زن» شد، به دلیل تبعیض نژادی و سیاه پوست بودن او و خانواده اش در منطقه ی معین شده و محروم سیاه پوستان ساکن بود و هر روز مجبور بود به مناطق سفید پوست برای  واکس زدن برود. او هر روز سوار قطار می شد و به منطقه سفید پوستان که ماسکیگن می رفت تا بتواند کار کند . او در آخر هر هفته بیست دلار درآمد داشت که بخشی از آن را  برای کمک به مخارج خانواده خرج می کرد.

سرانجام، به علت فقرشدید،  در سال 1961  در سن شانزده سالگی از خانه فرارکرد، او قبل از فرار از مادر خود پولی گرفت به بهانه اینکه «قبض برق» پرداخت کند، اما با آن پول برای خود بلیط اتوبوسی گرفت تا به شهر نیو هیون در ایالت کانتیکت برود و نزد اقوام خود زندگی کند و در آن جا بماند. او سه سال در نیوهیون ماند، تا زمانی که  یکی از برادران بزرگ او به نام ادوارد از او خواست که به شیکاگو در ایالت ایلینوی مهاجرت کند.

در شیکاگو، منطقه ای که او در آن جا زندگی می کرد منطقه ای آفریقایی-آمریکایی تاریخی در سَوث ساید بود، جایی که عبدالکریم به زودی با ایدلوژی های سیاسی قدرت سیاه پوستان، خودمختاری و حقوق بشر آشنا می شد، که بعدها  جهت سیاسی و هویت او را شکل می داد.

فعالیت ها

مشارکت درحزب بلک پنتر(1967-1970)

عبدالکریم به واسطه برادر کوچک خود، جانی، که  پیش از این عضو حزب  بلک پنتر بود، شروع به یادگیری مطالبی در مورد اهمیت قدرت و آگاهی سیاسی سیاه پوستان کرد. بلا فاصله بعد از آن، عبدالکریم در کلاس های آگاهی سیاسی که توسط حزب بلک پنترز برگزار می شد شرکت کرد و سرانجام عضو آن حزب شد. تا سال 1968،  او فعالانه در دانشگاه ها صحبت می کرد، اعلامیه های سیاسی پخش می کرد، در تظاهرات های سیاسی شرکت می کرد و عملا در مرکز فرماندهی  حزب بلک پنتر فعالیت می نمود.

کار او در حزب به جایی رسید که تبدیل به یکی از افراد با نفوذ و مهم این حزب گشت و مشهور شد.

نقل مکان به واتزِ لس آنجلس و تغییر مذهب از مسیحیت به مذهب سنی(1970-1980)

رفته رفته حزب بلک پنتر، به دلیل تلاش های سازمان یافته توسط پلیس فدرال آمریکا، با نقشه های مخفیانه و غیر قانونی شروع به تنزل کرد.

پس از این جریانات برادران عبدالکریم او را تشویق کردند که به شهر  لس آنجلس در کالیفرنیا نقل مکان کند. دراین زمان، (که  اواخر دهه 1970 بود) مناطقی مثل سَوث سنترال و واتز در لس آنجلس از محله های آرام و طرفدار حقوق بشری به مکان هایی برای فعالیت گروه های قاچاق مواد مخدر( بخصوص دو باند مبارزه مشهور گریپس و بلادس) تبدیل شده بود.

درنتیجه، عبدالکریم فکر کرد که کار کردن با جوانان آفریقایی آمریکایی منطقه سَوث سنترال، به وپژه منطقه واتز( که سابقه مبارزات زیادی دارند)، و متاسفانه در حال حاضر به شدت درگیر قاچاق مواد مخدر و درگیری های خیابانی شده اند،اهمیت بسیاری دارد. در این دوره از زندگی خود، عبدالکریم بعد از گفتگوی کامل و دقیق با یک فرد مسلمان به نام محمد عبدالله(پدر فوتبالیست های مشهور به نام حمزه عبدالله و حسین عبدالله) به دین اسلام ایمان آورد.

ساخت و امام مسجد الرسول (صلی الله علیه وآله) (از سال 1980 تا زمان حال)

در سال 1980 عبدالکریم مسجدی خیابان سَوث سنترال بنا کرد نام آن را الرسول (صلی الله علیه وآله) نهاد. این مکان بعد ها به محل برگزاری نشست های تاریخی گشت و همچنین محل امضای پیمان صلح واتز در 26 آوریل سال 1992 بین چهار باند قدرتمند (واتز کِرکل سیتی پیرو بلادس، گرَپ استریت واتز کریپس، بانتی هانتر واتز بلادس و پی جی واتز کریپس) نیز شد.

از شیخ عبد الکریم نقل شده که: آن زمان، کلیسایی در منطقه واتس در لس‌آنجلس بود که سه هزار نفر امضاء دادند ما دوست داریم این کلیسا به مسجد تبدیل شود. آن‌ها مسیحی بودند ولی می‌دانستند که اگر اسلام بیاید و مسجد بنا شود، وضعیت شهر و محله‌شان به سمتی خواهد رفت که از هر لحاظ وضعیت بهتری پیدا خواهند کرد. ولی برعکس حکومت مرکزی آمریکا می‌خواست که آنها دائم درگیر مواد مخدر و مشروبات الکلی باشند. بقالی‌ها و کوچه و پس‌کوچه‌های آنجا مملو از مشروبات الکلی بود درحالی که نان شب نداشتند بخورند!

تغییر مذهب از سنی به شیعه(1982-1983)

پس از ساخت مسجد الرسول (صلی الله علیه وآله) درسال 1980، عبدالکریم با الهام از سنت های  پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله)ه برای ایجاد صلح پایدار بین دوقبیله جنگجو درشهر مقدس مدینه تلاش کرد( دو قبیله اوس و خزرج که  بیش از صد سال باهم در حال جنگیدن بودند )، تصمیم گرفت که ماموریت زندگی خود را انتقال پیام «صلح» به  دو گروه جنگجوی  بلادس و کریپس درلس آنجلس، کالیفرنیا قراردهد.

عبدالکریم با تلاش هایی خستگی ناپذیر خود سازماندهی  جامعه را از سه مجتمع مشهور واقع در واتز: مجتمع های نیکرسون گاردنز، جُردن داونز و امپریال کورتس آغاز کرد. گفتگوی او با رهبران گروه ها برای تحقق رویای او یعنی امضای  پیمان آتش بس بین این گروه ها در مسجد الرسول (صلی الله علیه وآله) تقریبا 12 سال به طول انجامید. در طول این دوره از فعالیت های اجتماعی بود که به دین اسلام گروید و همچنین دراین دوره بود که او برای اولین باز با چند دانشجوی ایرانی مقیم خارج که در آن زمان در دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس مشغول تحصیل بودند و به طور مرتب در مراسم نماز جمعه که در مسجد الرسول برگزار می شد شرکت می کردند، آشنا شد. این دانشجویان از پیروان مذهب شیعه بودند و آن ها یک کتاب در مورد امام  حسین (علیه السلام) به او دادند تا مطالعه کند. عبدالکریم بعد از مطالعه این کتاب، و بررسی مدارک دیگر در مورد اعتبار و صحت مذهب شیعه اطمینان بیشتری نسبت به اسلام پیدا کرد و تصمیم گرفت مسجد خود را به اولین مسجد شیعیان آفریقایی-آمریکایی بومی در آمریکا تبدیل کند!

سفر به ایران (1983-1990)

عبدالکریم در دوره زمانی بین 1989-1983، احساس کرد که برای ارتقای دانش خود در مورد اسلام و تشیع لازم است که به قم مهد دین و حوزه علمیۀ شهر مقدس قم سفر کند. زمانی که او در حوزۀ علمیۀ قم بود، توانست محضر بعضی از علمای شیعه را درک کرده و علوم آل محمد (علیهم السلام) را فراگیرد.

با این وجود، در سال 1990 عبدالکریم مجبور شد که برای ادامه کار « اجرای» پیمان صلح پایدار بین رهبران گروه های جنگجو در جامعه واتزِ لس آنجلس در کالیفرنیا به آمریکا برگردد.

پیمان صلح بین گروه های «بلادس و کریپس» واتز(در 26 آوریل، سال 1992 تا زمان حال)

پیمان تاریخی صلح واتز، بعد از جلسات موفقیت آمیزی که در مسجد الرسول (صلی الله علیه وآله) برگزار شد در آوریل سال 1992 امضا شد.

جوایز، افتخارات و تقدیر

اهدای جایزه سفیر صلح توسط سناتور رُدِریک رایت.

تقدیر ویژه برای ایجاد پیمان صلح واتز توسط بانوی عضو کنگره آمریکا مکسین واترز.

اهدای تقدیرنامه به مناسبت  بیستمین سالگرد پیمان صلح واتز توسط عضوانجمن شهرداری  جو باسکاینو.

مشاور اجتماعی پیشین مرکز پزشکی لس آنجلس، کالیفرنیا.

مسجد الرسول (صلی الله علیه وآله) در هنرهای زیبا

عکاس مشهورآمریکایی جوئل استرنفلد عکسی از داخل مسجد الرسول (صلی الله علیه وآله) ( بعد از امضای پیمان صلح تاریخی واتز) درکتاب خود به نام «آن دیس ساید» تحت عنوان منظرۀ به یاد ماندنی  چاپ کرد. این عکس بعدها به موسسۀ جهانی هنرِ شیکاگو اهدا شد.