احمد حسین یعقوب

زندگینامه مرحوم احمد حسین یعقوب وکیل اردنی شیعه شده:

استاد «احمد حسین یعقوب» در سال ۱۳۵۸ هـ . ق در شهر جِرَشِ کشورِ اردن در خانواده ای شافعی مذهب چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش آغاز و سپس در کشورهای مصر، سوریه و لبنان تا مراحل عالیه به ادامه تحصیل پرداخت و در مشاغل گوناگونی همچون «شهردار»، «وکالت» وَ «امامت جمعه» فعالیت کرد.

هنگامی که برای دفاع از پایان نامه يِ دانشگاهی خود به شهر «بِیْرْ دِسْتْ» سفر کرده بود، دست هدایت الهی کتابی را در دستان او قرار داد که مسیر حیات وی را دگرگون نمود. کتابی از نویسنده ای سنی مذهب درباره حادثه کربلا با نام «ابناء الرسول فی کربلا» اثر «خالد محمد خالد».

اگر چه خالد در کتاب خود در تبرئه جانیان حماسه کربلا کوشیده بود ولی نام سید الشهدا علیه السلام و عظمت قیام حضرتش آنچنان تأثیر گذار بود که راهی را در مقابل «احمد حسین» به سوی نور گشود و او را به سوی کشتی نجات رهنمون شد تا اینکه در کنار مصباح هدایت به آرامش رسید. با خواندن ماجرای کربلا اشک از چشمان «احمد حسین» جاری شد و انقلابی عاطفی در وی پدید آمد و این آغازی بود برای مطالعات عمیق و دقیق کتاب ها و تحول فکری ايشان. وی منابع گوناکون را یکی پس از دیگری مو شکافانه بررسی و تحلیل نمود.

كتاب «اَلْشِیْعَةْ بَیْنَ اْلْحَقَائِقِ وَ الاَوْهَامْ» اثر «مرحوم علامه سَیِّدْ مُحسنِ امین» وَ كتاب «المُرَاجِعَاتْ» نوشته ي «مرحوم علامه سَیِّدْ شَرَفُ الدِّینْ» آغازی برای این حرکت فکری وسیر مطالعاتی بود؛ و آنگاه بازخوانی تاریخ بدون پیش فرض ها و تعصبات مذهبی . او تاریخ را از دریچه يِ ناظری بی طرف به تماشا نشست تا بتواند به درستی درباره وقایع آن قضاوت كند

پس از دریافت حقیقت، وي با خداوند پیمان بست که تا آخرین لحظات حیات خود جایگاه اهل بیت علیهم السلام را پاس داشته و دیگران را به حقیقتی که او بدان دست یافته بود رهنمون باشد و به راستی تا پایان بر این پیمان وفادار باقی ماند.

حاصل مجاهدات فکری و تلاشهای فرهنگی او پدیداری کتابها و مقالاتی ارزشمند در حوزه دفاع از کیان عقیدتی تشیع و تبیین انحرافات اندیشه های مخالف با مکتب اهل بیت علیهم السلام بود. تنها در قالب کتاب نزدیک به بیست اثر گرانسنگ از وی به جا مانده است؛ كه يكي از آنها كتاب «کَربَلا ، اَلثَّوْرَةْ وَ اْلْمَأسَاةْ» مي باشد

او قبل از اینکه تشیع رسمی خود را اعلام کند سفری به تهران داشت و در برخی از عزاداری های مردم ایران شرکت کرد و این خود جرقه ای بزرگ در تسریع در انتخاب مذهبش شد، او می گوید: « بعد از جریان سفرش به ایران و تهران، به مطالعه کردن و یادداشت برداری  همراه با اندوه در این زمینه پرداختم، و هر وقت به زیارت مرقد حضرت زینب سلام الله علیها مشرف می شدم گویی تمام آنچه را خوانده بودم، در مقابلم به تصویر کشیده می شد، همچنین وقتی تحقیقاتم را به عده ی از علما که از محبین واقعی اهل بیت علیهم السلام بودند، ارائه می دادم، بیشتر مرا تشویق می کردند و می گفتند با توجه به اندیشه سیاسی که داری این نوشته ی شما حتما کتابِ متمایزی خواهد شد

بعد از آنکه، کتاب نهم من (مَسَاحَةُ لِلْحِوَارْ) چاپ شد، به نوشتن این مباحث پیرامون کربلا پرداختم، و این روزها اندوهناک ترین روزهای زندگی من بود، زیرا با تک تک یادداشت های که در طی تحقیقاتم به دست می آوردم، گریه می کردم، آخَر مگر می شود که انسان با شنیدن آنچه در کربلا گذشت، گریه نکند!»

«احمد حسين يعقوب» مي گويد: این کتاب، مقتل و تاریخ و یک نوشته ادبی برای نهضت عاشورا نيست، بلکه بررسی موضوعی پیرامون نظام ظالمی است که به نام اسلام حکومت مي کرد و به ضدیت با اسلام پرداخت و شخصیت های برجسته و مقدس آن را به قتل رساند و فقط ظاهری از اسلام را بر جای گذاشت و محتوای آن را از بین برد.

وي مي نويسد: اين کتاب را به چهار بخش تقسیم کردم، و در هر بخشی چندین فصل وجود دارد

بخش اول مشتمل بر چهار فصل می باشد که در این چهار فصل شناختی پیرامون هر دو گروه که در کربلا به مصاف هم رفتند به خواننده داده می شود، که این دو گروه چه کسانی بودند، رهبران آنها چه کسانی هستند، و تعداد هرگروه چقدر بوده است

در بخش دوم به نقش جامعه اسلامی در نضهت کربلا در چهار فصل پرداخته شده است

بخش سوم در ضمن پنج فصل، علل و اسبابی که منجر به نهضت کربلاء شد، مورد بررسی قرار گرفته است.

بخش چهارم مشتمل بر شش فصل مي باشد كه پیرامون اصل جنگ وآنچه رخ داده و نتائج دلخراش و غمناک آن بحث شده است

روح پاک این مدافع دلسوخته مکتب اهل بیت علیهم السلام در سحرگاه دوازدهم ماه مبارک رمضان سال ۱۴۲۸ هـ ق پس از سالها تلاش خستگی ناپذیر در ترویج راه و رسم اهل بیت علیهم السلام و تبیین مظلومیت آنان و تحمل رنجها و مشقات فراوان در این مسیر به سوی بهشت برین پرواز کرد تا میهمان خوانِ گسترده يِ اولیای الهی باشد.