د عراق اولنې زيارت

د عراق اولنې زيارت

نجف انټر نشنل کمپنی يو ائرکنډيشنډ بس کښې مونږ د دمشق نه بغداد ته روان شو ـ  چې کله بغداد ته ورسيدو نو دهغې ځې د هوا درجه حرارت ۴۰ ډګری  وو ـ له بس د کوزې دو نه پس مونږ يو خکلې کوسې ته چې العقال نومې  دا کښې  د منعم کور ته راورسيدو رسيدو سر مو آرام وکړو او بيا منعم ما له يو اوګود قميص روړو چې هغې ورته دِشْدَاشه وائې  ـ

تر کمې چه ما جامې بدلولې هغه ماله ډوډې او ميوه راوړه او لګ وخت پس د هغې د خاندان يو يو کس ما سر په ډير ادب او احترام ملو شو او د هغه پلار خو ما سره داسې ملو شو لکه چې ما سره يې مخکښې نه پيژنګلو وې ـ خو د هغه مور چې تور سادر يې پسر وو او په  ور کښې ولاړه وو هم دهغې ځې نه سلام وکړو او ماته يې پخير راغلې وويلوـ  زما دوست د خپلې مور له اړخه بښنه اوغوښته چې هغه راسره لاس نه شې ملاولې ځکه چې د نامحرم سر لاس ملاوهنه مونږ حرام ګړوـ  ما ډير تعجب وکړو او سوچ مې کولو چې دا خلق چې مونږ  يې د دين نه خارج ګړو زمونږ نه زيات دين داره او پابند دې ـ

دې نه مخکښې هم په سفر کښې ما چې د منعم په ذات کښې کمه دينداری سړيتوب عزت نفس او انسانې کرامت او شجاعت او زبرګ والے ليدلې وو هغه ما مخکښې بل چا کښې نه ووليدلې ما داسې محسوسه وله لکه چې زه دې کره ملمه نه يم بلکه هم ددې کور يو نفر يم ـ

زه د شپې پاس کوټې ته وختم چې هلته يې ما ته د خوب ځې تيار کړې وو خو ما ټوله شپه په ويخه تيره کړه ځکه چې زه د خپل پير سيد و سردار عبدالقادر جيلانې سره په خواه کښې ووم او څنکه چې ما د خبره منعم ته وکړه نو هغه په خنده کښې ما نه تپوس وکړو : په تيونس خلق د عبدالقادرجيلانی باره کښې ځه وائې ؟

ما د شيخ سر تړې د هغه کراماتو ذکر ورته وکړو کم چې مونږ خلقو کښې مشهور دې او دهغې عمارتونو ذکر مې وکړو چې په کومو باندې دهغه نو ايخودے شوې ـ او د هغه فضيلتو نه مې ورته بيان کړه مثلاً هغه  قطب دائره امکان دې او که حضرت محمد صلی الله عيه واله وسلم د انبياؤ سردار دې نو عبدالقادر جيلانی د اولياؤ سردار دې ـ او د چې د ده قدمونه د ټولو اولياء باندې دې ـ او د هم هغه دې چې وائې :

خلق د خانه کعبه نه اووه (۷)طواف کوې خو زه هغه يم چې خانه کعبه زما د خيمې نه طواف کوې ـ

زه په دې کوشش کښې وم چې منعم په دې قائل کړم چې شيخ عبدالقادر خپل بعض مريدانو او محبانو له راځې او هغې له د بيماری علاج کوې او د هغې مسائل حل کوې ـ په دې وخت ما د وهابيانو عقيده حيره کړې وو يا رانه حيره شوې وو چې دې ته وهابيان د شرک په نظر ګورې ـ ما د محسوسه کړه چې د منعم زړه د خبرې نه اخلې ما د زړه تسلې د پاره د هغه نه تپوس وکړو : ستا څه خيال دې د هر څه رښتيا دې که نه ؟

هغه مسکې شو او راتيې وويل : سفر دې کړې ستړې شوې به يې آرام وکه صبا به د شيخ زيارت ته لاړ شو ـ ما چې د ووريده نو ډير خوشحاله    شوم او زړه مې خوغتل چې اے کاش اوس سحر چې خو خوب ډير راغلے وو او زه چې بيا د خوبه راپاسيدم نو نمر ختلې وو ـ زمانه نمونځ قضا شووـ منعم راته وويل چې ما څوذل ستا د پاسولو کوشش وکړو خو ته راپانسيده بيا مې پريخې چه خه خوب وکړې ـ