Suriyeli alimler müstebsir merkezini ziyaret ettiler.

Allah’ın adıyla

Hicri 26 Muharrem 1443’te, Suriyeli büyük alim ve müstebsir olan “Merhum Allame Seyyid Hüseyin er-Reca’nın” alim ve içgörü sahibi oğulları, Dünya Hikmet Merkezini ziyaret etmiş ve bu merkezin faaliyetlerini müşahade etmiştir. Ayrıca bu merkezin değerli yönetimi ve bazı çalışanlarıyla da görüşmüş ve Ehl-i Beyt (as) mektebine daha fazla hizmet doğrultusunda işbirliği üzerine konuşmuşlardır.

Şey Hüseyin el-Rica Suriye’nin Hatla şehrinden bir Sünni âlimdir ve bölgesinin önde gelen kişilerinden biri olarak kabul edilirdi. O bölgedeki birçok insan, sorularına yanıt almak için ona başvururdu.

Bu Suriyeli hidayete eren şahıs, Şiilik mezhebine olan yöneliminin, aslında bir mühtediyi doğru yola getirme amacıyla başladığını ve bu çabanın sonrasında onu Ehl-i Beyt mezhebine aşamalı olarak yönlendirdiğini anlatıyor.

O inatçı kişiyle konuşurken, daha önce ya hiç görmediğim ya da eksik bir şekilde bilgi sahibi olduğum konularda şeyler duydum.

O Şii kişiyle yaptığım tartışmalar sonrasında, hem bundan böyle şüphelere cevap verebilmek hem de kendi mezhebimin haklılığına olan güvenimi artırmak için İslam mezhepleri ve fırkaları hakkında daha derinlemesine araştırma yapmaya karar verdim. Bu sebeple ciddi bir şekilde kitapları incelemeye başladım; bu araştırma dönemi yaklaşık 4 yıl sürdü.

Ancak dört yılın ardından, artık insanların fıkhi ve itikadi sorularına cevap almak için başvurdukları önceki kişi değildim; Ehl-i Beyt mezhebinin hakikatini fark etmiştim ve bu hakikatleri canım pahasına da olsa terk etmeyeceğimi bütün kalbimle hissediyordum.

Şii olduğumu açıkça ve net bir şekilde ifade etmeye karar verdim ve bundan sonra bölgedeki bazı âlimlerle aramda bir dizi tartışma başladı. Bu tartışmaların birçoğu karşı tarafın öfke ve hiddetiyle son buldu ve bana yönelik baskılar gün geçtikçe arttı. Ancak ben sadece, bu aciz kuluna doğru yolu gösterdiği için Yüce Allah’a şükrediyordum.

“Defa’ Min Vahyü’ş-Şeri’a” (Şeriat’ın vahyinin savunulması) başlıklı bu kitap, Suriyeli mühtedi Seyyid Hüseyin er-Raca tarafından kaleme alınmıştır.

Bu kitap, Sahabe’ye dair Şii ve Sünni bakış açılarını mukayeseli olarak inceleyen 5 bölümden oluşmaktadır.