کعبه
کعبه، د مسلمانانو قبله او د هغوي په نزد په ځمکه تر ټولو سپېځلی ځای دی. مسلمان عالمان کعبه د ګډ عبادت لپاره لومړی ځای او د خدای په لور د انسانانو د مخه کولو لپاره یو علامت ګڼي.
کعبه، د مسلمانانو قبله او د هغوي په نزد په ځمکه تر ټولو سپېځلی ځای دی. مسلمان عالمان کعبه د ګډ عبادت لپاره لومړی ځای او د خدای په لور د انسانانو د مخه کولو لپاره یو علامت ګڼي.
د محاربه آیت (مائده: ۳۳) د هغو کسانو د سزا په اړه دی چې له خدای او پېغمبر سره یې جنګیږي. اکثره مفسران باوري دي چې دا ایت د یو شمېر نوې مسلمان شویو کسانو په اړه نازل شوی چې ځینې مسلمانان یې وژلي او…
پېشمنی یا سَحَري هغه خواړه دي چې روژتیان یې د سهار له اذانه مخکې خوري او په حدیثونو کې یې په خوړو ټینګار شوی دی. له فقهي نظره د پېشمني خوراک مستحب دی او که نه خوړل یې د سختې کمزورۍ او د روژې د ماتولو سبب شي، پېشمنی خوړل واجب ګڼل شوې دي. سحر […]
حَقُّ الناس یا حقوق عباد یا د خلکو حقوق د انسان په غاړه د خلکو حقوقو ته اشاره لري. حق الناس د حق الله په مقابل کې دی چې د بندګانو په غاړه د خدای د حقوقو خبره کوي. حق الناس مالي حقوقو سره نه دی مخصوص او…
محارم یا مَحرَمُونه، هغه څوک چې ورسره د خپلوی اړیکې له امله واده کول منع دي او د فقیهانو د نظر سره سم، د حجاب حکمونه دوی باندې نه پلي کیږي. محرمونه او د دوی حکمونه په قرآن کې راغلی دي. کورنیۍ نسب، واده او….
آسماني صیحه یا آسماني چغه د امام مهدي(عج) د ظهور له یوې حتمي نښې څخه ده چې له اسمانه به اورېدل کیږي. د احادیثو له مخې، د دغه اسماني چغې مینځ پانګه، د امام مهدي (عج) د ظهور زیری، د حضرت مهدي(عج) د نوم بیانول او..
د بنلود ښار د یوه ځوان شیعه ښاغلي امین قاسم آبادي کیسه او د امام رضا علیه السلام له خوا د هغه د شفاء کیسه ډیره د لوستلو او فکر کولو وړ ده. هغه د خپل ژوند کیسه داسې پیلوي: زه په ۱۳۶۶ کال کې زیږیدلی یم او اوس په
مُوالات د یو کار د برخو تر مینځ فاصله راوستلو ته وايي. د وضو او لمونځ په کارونو کې موالات د صحیح شونی شرط دی خو په غسل کې دا شرط واجب نه دی. ځینې فقیهانو د شرعي عقدونو (لکه نکاح وغیره) په (ایجاب او قبول) کې هم دا شرط ضروري ګنلی دی. د موالات […]
اُولُوالْاَمْر، د امر څختنان په معني، هغه څوک چې د اولوالامر آیت پر بنسټ له هغوي څخه اطاعت کول واجب دی. دغه اصطلاح په نساء سوري په ۵۹ آیت کې راغلي ده.
محمد بن عثمان عمری
محمد بن عثمان بن سعید عَمری، (وفات ۳۰۵ق) له خپل پلار عثمان بن سعید نه وروسته د شیعانو د دولسم امام له څلورو نایبانو (نُواب اربعهٔ) څخه دوهم نایب دی. هغه په سر کې د امام زمان وکیل او د پلار له مرستیالانو و او…