مستبصرین مهم بهائیت

عبدالحسين تفتي آواره
وی در زمان بهائيت آواره ناميده شد وبعداز بازگشت خود را  آيتي ناميد  ، در اثر اين توبه مهمترين کتاب در تاريخ بهائيت بنام الکواکب الدرِيه في مأثرالبها ئِيه که توسط وي نگاشته شده بود  و به تأييد مرکز ميثاق بهاءالله يعني عبدالبها رسيده بود توسط شوقي افندي از اعتبار ساقط گرديد وی پس از بازگشت کتابی در رد فرقه بهائیت و مشاهدات خود از واقعیات بهائیان نوشت کتاب کشف الحيل در واقع توبه نامه آيتي  از منجلاب  بهائيت بود .
فضل الله صبحي مهتدي
خاندان وي از قديمي ترين خاندانهاي بابي بهائي کاشان و خود او از مقربان درگاه عباس افندي بود وی تا آنجا در تشکیلات بهائیت نفوذ کرد که به عنوان کاتب سایه به سایه عبدالبهائ لقب گرفت .
پيام پدر و خاطرات صبحي از معروفترين آثار وي در معرفي ونقد فرقه بهائي ميباشد .از نوشته هاي وي معلوم مي گردد  شوقي به عادتي زشت  دچار بود که بها الله در کتاب اقدس از بيان حکم آن خجالت کشيد و مبهم باقي ماند
مرحوم ميرزا  حسن نيکو بروجردي
وي نيز با نگارش کتاب فلسفه نيکو به شرح حال و چگونگي ورود و خروج خود به فرقه بهائي ميپردازد  ودر اين بين اسراري از اين فرقه را افشا ميکند  که بهائيان را شرمنده و عصباني و سايرين را غرق در حيرت وشگفتي از انبوه رذالتهاي يک  مجموعه ظاهراً ديني مينمايد
مرحوم ميرزا صالح اقتصاد مراغه اي
مرحوم ميرزا صالح اقتصاد مراغه اي، منشي محفل روحاني بهائيان بود که پس از اينکه به مقام «مبلغي امرالله و ناشر نفحات الله» رسيد و به احوال بهائيان و آثار آنها آشنا شد! از بهائيت روي گرداند و مسلمان شد و کتاب ايقاظ  را در رد بهائيان نگاشت